เสียงแห่งความทรงจำ...ทำให้ฉันได้รู้สึก

.

สวัสดีตอนเช้าวันนี้เราจะมาพูดถึงเสียงแห่งความทรงจำ ว่ากันว่าความทรงจำเกิดขึ้นจากการรับรู้ในช่วงใดช่วงหนึ่ง สิ่งเหล่านั้นอาจดูเหมือนกล่องดนตรีไขลานที่ผู้คนมักเก็บเสียงที่น่าประทับใจ เพียงแค่ไขลานเสมือนหมุนเข็มบนหน้าปัดนาฬิกา ช่วงเวลาแห่งเสียงนั้นก็จะกลับมาอีกครั้ง

.

เคยมีคำกล่าวว่า “ความเป็นเราในวันนี้ คือภาพสะท้อนจากประสบการณ์ในอดีต” ลองนึกย้อนกลับไปหากว่าเราไม่มีเสียงในความทรงจำเลยซักอย่าง เราตื่นมาพร้อมกับเสียงอะไรก็ไม่รู้ที่ดังมาก โดยไม่รู้ว่านี่คือนาฬิกาปลุกตอนเช้า เพียงแต่รู้สึกนอนไม่ได้อีกต่อไป คุณได้ยินเสียงติ๊งงงง! ในห้องครัวแล้วเงียบหายไป คุณได้แต่นึกว่าคุณหูแว่วไปเสียแล้ว คุณนั่งทำอะไรอย่างอื่นต่อไปโดยไร้เป้าหมาย แล้วมารู้ทีหลังว่านั้นคือเสียงเตือนจากไมโครเวฟว่าอาหารของคุณกำลังร้อนได้ที่ แต่ไม่ทัน คุณจำไม่ได้ ตอนนี้อาหารของคุณเย็นจนต้องเข้าอุ่นอีกรอบ

.

ในโลกนี้มีเสียงสัญญาณมากมายที่สร้างความตระหนักรู้ไม่เพียงแค่ในชีวิตประจำวัน แต่รวมไปถึงเสียงสัญญาณหล่อหลอมความเป็นหนึ่งเดียวกัน ในเวลาที่เข็มยาวและเข็มสั้นตั้งตรงเป็นเส้นตรง เสียงบอกฤดูกาล การมาของเสียงแมงหวี่และแมงเม่าบริเวณหลอดไฟ เสียงบอกความเร่งรีบซึ่งเป็นเหมือนสเตตัสบนท้องถนนในยามเช้า เสียงดนตรีกาเมลันในประเทศอินโดนีเซีย ที่สะท้อนให้เห็นถึงยุคความรุ่งเรืองของวัฒนธรรมสำริด จนไปถึงเสียงหรือสำเนียงของผู้คนในท้องถิ่นที่แตกต่างกันในแต่ละภูมิภาค

.

ก่อนการเกิดขึ้นของเสียงในความทรงจำ Psychoacoustics หรือการศึกษาที่เกี่ยวกับประสาทสัมผัสของมนุษย์ด้านการได้ยิน การรับรู้ที่ตอบสนองความรู้สึกเช่นเสียงดังเรามักจะรู้สึกตกใจเป็นต้น นักจิตวิทยาทางประสาทสัมผัสและผู้ที่ทำงานด้านจิตวิเคราะห์มักคิดว่าการรับและทำความเข้าใจข้อมูลทางประสาทสัมผัสซึ่งประกอบด้วย ความรู้สึกที่ส่งผลต่อการรับรู้ โดยความรู้สึกนั้นก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่แตกต่างกันไปของแต่ละผู้คนมีชื่อเรียกว่า จิตวิเคราะห์ ซึ่งประกอบไปด้วยความรู้สึกนำไปสู่การรับรู้และการเกิดความรู้ความเข้าใจ ในขั้นตอนการรับรู้คือจุดกึ่งกลางระหว่างการป้อนข้อมูล ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพ ได้แก่ปัจจัยภายนอก ที่จะนำไปสู่การรับรู้แง่มุมต่าง ๆ โดยมีปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องได้แก่ ความถี่ของเสียง ยิ่งเสียงที่สูงการรับรู้ก็จะสูงไปด้วย แต่ทั้งนี้ก็ผันเปลี่ยนตามอายุ, ภาษาที่มีการใช้ ระยะห่างของเสียง หรือเวลาที่เสียงนั้นเกิด ลักษณะของพื้นที่ ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นส่วนหนึ่งของการมีส่วนร่วมของประสบการณ์เสียงที่จะนำไปสู่การรับรู้และทำความเข้าใจกับเสียงมากยิ่งขึ้น

.

หากในวันนี้เราตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงที่แตกต่างกัน เราเข้าใจเสียงรบกวนว่ามาจากของนาฬิกาปลุก ในขณะที่เราเดินลงไปและได้ยินเสียงติ๊งงงง! ในห้องครัวก็เป็นไปได้ว่าอาจมีใครบางคนกำลังอุ่นอาหารไว้ เสียงหมาเห่าอาจจะแสดงการมาถึงของอะไรสักอย่าง ทั้งหมดนี้คือเสียงในความทรงจำ ก่อนการมาถึงของกิจกรรมในไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า นี้คือเวลาที่เราจะลองทบทวนกับเสียงในความทรงจำสักครู่ เสมือนการเกิดขึ้นกล่องดนตรีไขลาน เสียงจะออกเมื่อเราออกแรงไขลาน เมื่อกลไกทำงานเสียงนั้นจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อเสียงเพลงจบ มีเสียงกระซิบดังขึ้น “เรารู้สึกอย่างไร ?”

.

.

หากใครสนใจในเรื่องของการรับรู้ดนตรีเพิ่มเติม สามารถไปอ่านต่อกันได้ที่บทที่ 8 ของหนังสือ Music In The Human Experience An Introduction to Music Psychology เขียนโดย Dohald A. Hodges and David C. Sebald ได้เลยค่ะ รับรองถึงความเข้มข้นของเนื้อหาที่อ่านกี่ทีก็ต้องว้าวอยู่เสมอ